Συγχωρέστε τα Ελληνικά μου καθώς όπως φαίνεται από το παρών άρθρο τα φιλολογικά δεν τα έχω. Ακόμα και εγώ όμως με τα λίγα Ελληνικά μου, όταν ακούω άτομα να μιλούν σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν μπορώ παρά μόνο να εκνευρίζομαι.
Να αρχίσω με την ποσότητα. Σε μια εποχή όπου η ενημέρωση μεταδίδεται τόσο γρήγορα και τόσο μαζικά, είναι απίστευτο το πόσο λίγη πληροφορία μεταδίδεται στους αποδέκτες. Έχουμε μπουχτίσει από τυποποιημένες φράσεις που δηλώνουν ενέργεια γενικής φύσεως. Κλασικό παράδειγμα είναι το “Θα προβούμε σε ενέργειες …”. Ποιες είναι αυτές οι ενέργειες; Ποιος θα τις κάνει; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα;
Το στοιχείο της ασάφειας. “Έχω πληροφορίες …” Από ποιους; Από πότε; Έχεις αποδείξεις;
Το στοιχείο της ανευθυνότητας και ευθυνοφοβίας. Η μόνη έγνοια είναι να φανεί πως έκαναν κάποια ενέργεια και να δώσουν την ευθύνη ποιο πέρα. Π.Χ. “Αποστάληκε επιστολή …” Και μετά τι έκανες; Πήρες ένα τηλέφωνο να δεις αν πήγε η επιστολή; Δεν έχεις ακούσει για τα emails; Μετά σταμάτησε να σας απασχολεί;
Το στοιχείο της ανοργάνωσης. Ακούμε συχνά να μας λένε “Δεν είναι τόσο απλό. Είναι μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία... ” Εσύ την ξέρεις την διαδικασία; Έχεις τουλάχιστο ένα checklist ή ένα ToDo; Έκανες κάποια διεργασία ή σχεδιασμό πρώτα;
Τελευταία η ευκολία με την οποία υπόσχονται και καθησυχάζουν. “Σας διαβεβαιώ … ” Όταν ακούω αυτή την φράση είμαι σίγουρος πως κάτι πάει λάθος. Πώς διαβεβαιώνεις; Έχεις κάποιες άλλες πληροφορίες που εμείς δεν ξέρουμε; Αν ναι ποιες. Είσαι ειδικός και το ξέρεις; Σου το είπε κάποιος άλλος ειδικός; Αν ναι ποιος είναι αυτός;
Δυστυχώς μέσα από τα πρόσφατα γεγονότα τις 11/7/2011 φαίνεται πως όλες αυτές οι φράσεις όχι μόνο μας εκνευρίζουν, αλλά είναι επικύνδηνες για την υγεία μας.
UPDATE: Α ναι. Ξέχασα τα “Αναλαμβάνω την ευθύνη …”, “καλώ τους τάδε να …” και το ALL TIME Best Seller “έχει φτάσει το μαχαίρι στον κόκκαλο … “.
Excuse the greek but this is a local thing. In general am just saying that people are full of it.